روزی که کوت عبدالله را به کارون تبدیل کردند قرار بود روند توسعه را در پیش گیرد اما حال و روز این شهر حکایت از موضوع دیگری است.
به گزارش رهیاب، رشد نامتوازن اهواز در سال‌های پس از جنگ و عقب ماندن برخی از بخش‌های این کلان‌شهر مانند کوت عبدالله، حمیدیه و به اوی سبب شد که کوت عبدالله با همه عقب ماندگی و نداری‌هایش به «شهرستان کارون» تبدیل شود؛ روزی که کوت عبدالله را به کارون تبدیل کردند قرار بود روند توسعه را در پیش گیرد اما حال و روز این شهر حکایت از موضوع دیگری است.
وقتی «ابوعلی» مسافران تاکسی‌اش را با دیگر تاکسی‌ها تقسیم می‌کند تا هرکدامشان با ۲ هزار تومان مسافران را از «کانتکس» تا «قلعه چنعان» جا به جا کند و با رزق و روزی اندک به خانه بروند باید متوجه شد که مردم این منطقه به حداقل‌ها راضی‌اند اما این رضایت، سبب غفلت برخی از مسئولان در خدمات رسانی به این شهر شده است.
خیابان‌های بی روح و
نبود درختی که چهره خشک و تلخ خیابان‌های آلوده به محرومیت را بزداید، از دیگر
معضلات این شهر است. چند روز دیگر جشن ۳ ساله شدن شهرستان کارون را می‌گیرند و به
اقدامات انجام شده روی کاغذ که ثمری برای مردم و شهر در پی نداشته است، می‌بالند.
قلعه چنعان یکی از روستاهای بزرگی است که برای شهرستان شدن کارون به شهر کنعان تبدیل شد هرچند مردم این شهر هنوز نمی‌دانند که ساکن شهر هستند یا روستا. ۳ هزار و ۵۰۰ خانوار با جمعیتی بالغ بر ۱۵ هزار نفر در ۱۲ کیلومتری اهواز شهر کنعان را تشکیل می‌دهند. شهری که در آن کلانتری، داروخانه، پارک و دیگر الزامات اولیه شهر و روستا را ندارد.
قلعه چنعان در امتداد لوله‌های نفتی قرار دارد و از سوی دیگر می‌توان «دود صنایع فولاد سازی» را دید. جوانی می‌آید و خودش را هاشم معرفی می‌کند، هاشم می‌خواهد راهنمایم شود و در پاسخ به تعارف‌هایم می‌گوید: من که بیکار هستم، بگذار شهر را به خوبی نشانت دهم.
لوله کشی آب با شیلنگ
آسفالت‌های نیمه جان و جاده‌های رسی یکی از ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین مشکلات مردم قلعه چنعان است که با تردد هر خودرو باید شاهد طوفانی از شن باشند. لوله‌های سبز و شیلنگ‌های سرخ در کوچه پس کوچه‌های قلعه چنعان به خوبی دیده می‌شود، لوله‌هایی که قرار است آب را برای مردم برسانند. البته بوی نامطبوع آب سبب شده که مردم شهر کنعان مانند دیگر نقاط خوزستان آب را بخرند.
محمد حزباوی یکی از شهروندان قلعه چنعان می‌گوید: بوی نامطبوع آب آشامیدنی را می‌شود با خرید آب تحمل کرد اما مردم این منطقه از نبود انشعابات آب ناراحت‌اند چرا که حتی برای وضو گرفتن هم نمی‌توانند از این آب استفاده کنند.
این شهروند اضافه می‌کند: خیابان‌ها هنوز جدول کشی نشده‌اند و از آسفالت هم خبری نیست؛ روزی که باران می‌بارد ما به جای شادی عزا می‌گیریم چرا که برای رفتن به کار و مدرسه راهی برایمان نمی‌ماند و باید صبر کنیم که آیا با ماشین همسایه می‌شود به خیابان اصلی رسید یا باید با سر و وضعی که شایسته نیست خودمان را به مدرسه و محل کار برسانیم.
حزباوی در ادامه بلاتکلیفی مردم قلعه چنعان عنوان می‌کند: هیچ‌کدام از خانه‌های ما سند ندارد و 5 سالی است که بخشدار منطقه از ما پولی دریافت کرده تا برایمان سند صادر کند اما تاکنون خبری نشده و فقط با خنده ما را دعوت به صبر می‌کند.
300 متر کابل کشی غیر مجاز برای روشن شدن چراغ منازل
حزباوی در گفتن برخی از حرف‌ها مردد است و برخی از آنها را با تلخی می‌گوید. نبود لوله کشی گاز و انشعابات برق از دیگر مشکلاتی است که این شهروند به آنها اشاره می‌کند و می‌گوید: برای رساندن برق به برخی از منازل باید ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر کابل به صورت غیر مجاز کشیده شود و این مشکلات مردم را افزایش داده است.
وی در پاسخ به این پرسش که برای درمان به کجا مراجعه می‌کنید، عنوان می‌کند: در قلعه چنعان یک خانه بهداشت فعال است که به مردم «زورآباد، قلعه چنعان و قلعه کوچک» خدمات می‌دهد، البته شما تصور کنید که خدمات رسانی این خانه بهداشت به ۳۰ هزار نفر جمعیت چگونه است.
سرازیر شدن فاضلاب جوی‌ها در خیابان‌ها، فروش آب در دبه‌های ۲۰ لیتری و انباشته شدن زباله‌ها در کوچه و خیابان از مناظر تکراری است که در همه نقاط این شهر دیده می‌شود. هاشم مرعی می‌گوید: در قلعه چنعان پارکی وجود ندارد که بچه‌ها و شهروندان در آنجا اوقات فراغتشان را سپری کنند و بازی بچه‌ها یا بر روی لوله‌های نفت است یا در محل ریزش فاضلاب.
وی می‌افزاید: یک زمین خاکی برای فوتبال بازی کردن جوانان در این شهر وجود دارد که با هر بارش، این زمین برای مدت‌ها غیر فعال می‌ماند و جوانان مجبورند سرگرمی دیگری برای خود انتخاب کنند.
گلایه از موضوعات حمل و نقل و نبود کم‌ترین خدمات شهری در قلعه چنعان از دیگر مواردی بود که مردم یکی از 4 شهرِ شهرستان کارون به آن اشاره می‌کنند و معتقدند که هنوز تکلیف این شهر مشخص نیست.
به گزارش رهیاب، در
کنار این همه کمبود و مشکلات وجود لوله‌های نفت و منتهی شدن قلعه چنعان به شرکت
فولاد خوزستان از صحنه‌هایی است که وعده مسئولان در آباد شدن کوت عبدالله را زنده
می‌کند.
