دیالکتیک

به گزارش رهیاب، عامر عساکره گویی از دنیایی دیگر آمده است؛ آخرین باری که یادش می‌آید ۶۰ ساله بوده و اکنون می‌گوید ۷۰ یا ۸۰ ساله هستم و گه گاهی از کمیته امداد حقوق می‌گیرم. باور این موضوع که کسی از سن و سال و دنیای خود در سال ۱۳۹۵ بی‌خبر است و به‌دوراز همه در یک روستای چند خانواری با ماهی ۴۵ هزار تومان زنده است.

در روستای غریبه از توابع دهستان حسینی شادگان یک پیرمرد و پیرزن ۷۰- ۸۰ ساله زندگی می‌کنند که همه نان شب آنها از یارانه ۴۵ هزار تومانی تأمین می‌شود. آن‌هم یارانه یک نفر چراکه همسر عامر شناسنامه ندارد و مجبور هستند روز و شب خود را با همان ماهی ۴۵ هزار تومان سپری کنند.

عامر عساکره می‌گوید: چند سالی است که چشمانم را به دلیل کار در دود غبار ازدست‌داده‌ام و در ۶۰ سالگی که چشمانم را از دست دادم، حقوق‌بگیر کمیته امداد شدم هرچند در چند ماه گذشته حقوقی به من نداده‌اند. وی درباره اینکه آیا با درمان به‌موقع نمی‌توانستی مانع از دست رفتن چشمانت شوی؟ با شک پاسخ می‌دهد: نمی‌دانم من پولی برای پیگیری درمان چشم‌هایم نداشته‌ام و بعد از یکی دو بار پیگیری مأیوس شدم و کم‌کم چشم‌هایم از دست رفت.

او درباره نحوه زندگی خود عنوان می‌کند: همسایه‌ها به داد ما می‌رسند و آنها هستند که لقمه نانی به ما می‌دهند و نه پسری دارم و نه دختری که بتواند درگذر عمر به کمک ما برسد. سقف کاه‌گلی و درب‌های چوبی تک اتاق خانه عامر نشان از وضعیت بد مالی او دارد.

در کنار همه این تلخی‌ها اما بودند چند جوانی که آستین‌های همت خود را بالا زده‌اند و به دنبال ساختن اتاقی آجری برای گذران زندگی عامر هستند. این جوانان بسیجی در قالب یک اردوی جهادی به این روستای دورافتاده آمده‌اند تا بتوانند با ساختن این اتاق، محیطی امن را برای سال‌های آخر عمر عامر و خانمش بنا کنند.

جعفر سلطانی، مسئول قرارگاه جهادی حضرت ابوالفضل (ع) شادگان می‌گوید: این خانواده جزو مستضعفان این منطقه هستند و ما تصمیم گرفتیم برای آنها خانه‌ای با امکانات کامل بنا کنیم. وی می‌افزاید: درگذشته کارهای جهادی خود را در گروه میثم تمار انجام می‌دادیم اما از سال ۹۲ تاکنون قرارگاه ابوالفضل (ع) را تشکیل دادیم.

وی بیان می‌کند: در این قرارگاه ۴۰ نفر جهادگر در قالب کارهای عمرانی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی به مردم محروم شادگان خدماتی ارائه می‌دهند و در حال حاضر به دنبال تشکیل کمیته اقتصاد مقاومتی هستیم تا بتوانیم مردم مستضعف را توانمند کنیم.

سلطانی درباره اقدامات این قرارگاه جهادی در منطقه غریبه شادگان عنوان می‌کند: درگذشته دو خانه مستضعف را در این منطقه به‌صورت نصف و نیمه ساخته بودیم و امسال آمدیم که این کارها را به‌پایان برسانیم. در روستای منصوره نیز هم‌سال گذشته یک‌خانه ساختیم.

مسئول قرارگاه جهادی حضرت ابوالفضل (ع) شادگان اظهار داشت: در روستای صفرای کعبی کارها با اولویت بهداشتی انجام شد و آمار بهداشتی این روستا ازنظر گروه خونی، ژنتیک و بیماری‌های مختلف را گرفتیم و برای اهالی روستا یک کارت بهداشتی صادر کردیم.

وی افزود: در مسئله آموزش نیز آموزش کارهای اقتصاد مقاومتی را در اولویت قراردادیم و آموزش پرورش قارچ و بلدرچین را به‌صورت کامل در سه روستای شادگان انجام دادیم.

این دانشجوی ۲۴ ساله تاکنون در ۱۶ اردوی جهادی شرکت داشته است، وی معتقد است که مهم‌ترین معضل در مناطق محروم، جنگ نرم دشمن است. ما باید راه‌حلی برای این موضوع پیدا کنیم چراکه آنها مانند یک موریانه به جان مردم افتاده‌اند و کارهای فرهنگی و اقتصادی را باید برای مردم در دستور کار قرار دهیم چون فقر بزرگ‌ترین دشمن این مردم است.

سجاد مطرودی، حافظ و قاری قرآن کریم در ۹ سال گذشته توانسته به‌عنوان نفر برتر در قرائت قرآن در استان خوزستان و کشور شناخته‌شده، به مناطق محروم آمده است تا آموخته‌های تئوری خود را به‌صورت عملی پیاده کند. وی معتقد است که مردم در مناطق محروم دلشان پر از حرف‌های ناگفته است اما اعتقاد عملی به حراست از کشور دارند و ما باید روش درآمدزایی را به این مردم یاد دهیم که با توانمندی آنها دیگر مستضعفی مشاهده نشود.

این جهادگر جوان می‌گوید: با کمک کردن به مردم محروم، می‌توان باغ‌هایی در بهشت بنا کرد. مشکل اصلی مردم در این روستا شاید در مرحله نخست عمرانی باشد اما اولویت در کارهای فرهنگی و اقتصادی است و اگر این دو موضوع برطرف شود می‌توان شاهد توسعه روستا بود.

وی می‌افزاید: گرچه این روستا گاز ندارد و سهمیه مردم این روستا برای آب شرب، روزانه ۲ ساعت است اما می‌توان با تکیه‌بر داشته‌های داخلی زندگی را به روستاییان «غریبه» بازگرداند.

گرچه مشاهده فقر مادی و بیکاری در این منطقه ناراحت‌کننده است اما مجاورت این روستا و دهستان حسینی با رودخانه کارون می‌تواند منشأ خیروبرکت برای مردم باشد. تکیه‌بر پرورش ماهیان گرمابی با استفاده از حوضچه‌های توری در داخل رودخانه و استفاده بهینه از محصولات خرما می‌تواند ارزش‌افزوده محصولات این روستا را چندین برابر افزایش دهد.

حضور جوانان بی توقع در قالب اردوهای جهادی می‌تواند نویدبخش این موضوع باشد که به‌جای کارهای عمرانی به‌کارهای اقتصادی روی آورد و درواقع به‌جای «دادن ماهی به مردم، ماهی گیری را به آنها یاد دهیم» تا بتوان کم‌کم شاهد توسعه متوازن در این روستاها بود.

انتهای پیام/